W sprawozdaniu zbyt mały nacisk położono na tematy wzmocnienia kontroli granic zewnętrznych, zwiększenia efektywności powrotów i readmisji osób, którym nie udzielono azylu, zwalczania handlu ludźmi, skoncentrowania się na przesiedlaniu, a nie relokacji wewnątrz UE, potrzeby szerszego wdrożenia istniejących zasad i zapobiegania wtórnemu przepływowi osób ubiegających się o azyl oraz potrzeby dofinansowania agencji takich jak Europol, EASO oraz Frontex celem przyspieszenia procesu obsługi wniosków, podejmowania decyzji w sprawie wniosków oraz daktyloskopowania wszystkich przybywających osób. Zalecenia dotyczące polityki nie stanowią rozsądnego ani zrównoważonego rozwiązania kryzysu panującego obecnie w Europie. Z tych oto powodów nie mogłem poprzeć sprawozdania.